Pemikiran Ibnu Khaldun dalam politik kenegaraan Madani / Dr Mohd Hidayat Mahadi

Nama lengkap beliau adalah Abdurrahman Abu Zaid. Beliau lahir di Tunisia pada awal bulan Ramadan 732H bersamaan dengan tahun 1332M. Beliau meninggal dunia di Kaherah, Mesir pada 25 Ramadan 808H bersamaan dengan 1406M. Ibnu Khaldun merupakan seorang tokoh Muslim yang terkemuka dalam pelbagai bidang ilmu seperti ilmu sosiologi, ilmu logik, ilmu matematik, teologi, astronomi, ekonomi dan juga politik. Pendidikan Ibnu Khaldun bermula sejak dari kecil lagi iaitu dengan ayahnya sendiri sebagai gurunya yang pertama. Kemudian, beliau telah mempelajari ilmu bahasa daripada beberapa orang guru seperti Abu Abdillah Muhammad Ibnu al-Arabi al-Husairi, Abu al-Abbas Ahmad Ibnu al-Qushar, dan Abu Abdillah al-Wadiyashi. Beliau juga telah menuntut ilmu Fiqh daripada Abi Abdillah Muhammad al-Jiyani, serta Abu Qassim Muhammad al-Qasir. Ibnu Khaldun atau juga dikenali sebagai Wali al-Din (penjaga agama) banyak memberikan jasa dalam bidang politik kerana beliau telah berkecimpung dalam bidang politik serta pemerintahan selama 25 tahun dibeberapa buah negara seperti di Tunisia, Maghribi dan juga Andalus sehingga tahun 138H. Sumbangan pemikiran Ibn Khaldun dalam politik boleh dilihat dalam tulisan kitabnya yang terkenal iaitu al-Muqaddimah, iaitu sebuah kitab di mana beliau banyak memberikan pandangan mengenai Khalifah Abbasiyah. Namun begitu, idea beliau di dalam buku tersebut masih sesuai dan relevan untuk digunakan sehingga ke hari ini. Melalui kitabnya itu juga, beliau telah menerangkan akan kepentingan fungsi rakyat dengan pemerintah khususnya dalam membentuk kelestarian politik sesebuah negara yang turut dibincangkan dari sudut fizikal dan juga rohani.