Reformasi pentadbiran dari perspektif Ketua Setiausaha Kementerian: Satu penelitian / Ahmad Faiz Yaakob and Mohd Zulhilmi Mohd Yunus

Kajian ini menjurus kepada perkara paling asas dalam reformasi pentadbiran iaitu makna reformasi pentadbiran itu sendiri. Berdasarkan litratur mengenai reformasi pentadbiran awam di Malaysia, pandangnya terhadapnya bermacam-macam, ada yang melihatnya dalam sisinya yang hanya bersifat procedural, ada juga disisi yang fundamental. Selain itu dengan suasana politik kini sering bertukar lanskapnya, seringkali juga reformasi institusi disebut, namun untuk reformasi pentadbiran, ia jarang atau tidak langsung disebut. Padahal pentadbir jugalah yang menggerakkan institusi penting negara seperti parlimen, SPR, SPRM, agensi pusat dan operational. Tidak sepatutnya ia dikesampingkan, mereka tiang belakang kepada kerajaan, jatuh bangunnya kerajaan semuanya adalah kerana mereka1. Menarik apabila ia dibandingkan di barat kerana kedudukan pentadbir diletak saksama dengan ahli politik, kedua-duanya actor politik. Kefahaman ini selari dengan teori pentadbiran awam baru (new public administration) atau secara khusus pengurusan awam (public management) yang menekankan dan mengiktiraf peranan politik atau karektor (politik) pentadbir dalam dasar awam (Pollitt & Bouckaert 2011, Rouban: 2010, Peters & Pierre 2004), menolak langsung peranan pentadbir sebagai alat atau tool kepada pemerintah seperti yang ditekankan di bawah pentadbiran awam tradisional yang melihat politik dan pentadbiran sebagai terpisah. Sementara itu, kesan daripada itu reformasi pentadbiran yang berlangsung yang mengalami perubahan yang lebih dari masa ke sama yang berlaku kekal dan berterusan tidak lain berpunca oleh peranan pentadbir (functional role).